آموزش تاپل ها در پایتون

همان طور که در جلسات قبلی گفتیم در پایتون چهار نوع داده داخلی برای ذخیره مجموعه داده ها وجود دارد که سه نوع آن set، list ، dictionary می باشد اما در این پست قصد داریم نوع دیگر این داده ها یعنی تاپل ها را توضیح دهیم، پس همراه ما باشید تا انتهای پست مبحث تاپل‎ها در پایتون  را یاد بگیرید.

تاپل چیست؟

تاپل ها مجموعه از آیتم ها یا مقادیر منظم و غیر قابل تغییر می باشد. اعضای تاپل ها می توانند از هر نوع داده ای باشند.

ایجاد تاپل

برای تعریف تاپل از علامت () (پرانتز) و برای جدا کردن عنصرهای درون تاپل از , (کاما) استفاده می شود. مانند نمونه:

my_tuple=(“Ali” , 18.50 , “sadi”)

اگر یک علامت پرانتز باز و بسته برای متغیری قرار دهیم، یک تاپل خالی محسوب می شود.

نکته: بس از ایجاد تاپل نمی توانیم موارد را تغییر، حذف، اضافه کنیم.

نکته: تابع ()len برای تعیین تعداد آیتم های تاپل استفاده می شود.

نکته: تابع ()tuple برای ساختن تاپل استفاده می شود.

نکته: هر مجموعه ای که با کاما به طور پیش فرض از یکدیگر جدا شوند یک تاپل محسوب می شود، اما بهتر است داخل پرانتز تعریف شوند. روش دیگر ایجاد تاپل استفاده از سازنده تاپل میباشد.

دسترسی به عناصر تاپل

تاپل ها همانند لیست ها دارای اندیس برای دسترسی به اعضای خود هستند. برای دسترسی به عضو تاپل کافیست شماره اندیس را فراخوانی کنیم.

tpl=(“Ali” , “sara” , “reza” , “hasan”))
print(tpl [2])

خروجی:

reza

نکته: برای دسترسی به بازه ای از عناصر از علامت : استفاده می کنیم.

tpl=(“Ali” , “sara” , “reza” , “hasan”, “hamid” , “omid”))
print(tpl [1:4])

خروجی:

Reza   hasan  hamid

نکته: برای حذف تاپل از کلمه کلیدی del  استفاده می شود.

نکته: اساسی ترین تفاوت بین تاپل و لیست، تغییر ناپذیر بودن tuple است یعنی امکان تغییر مقادیر یا تغییر تعداد را نداریم. اما در ادامه برای این مشکل راه حلی آورده ایم.

راه حل اضافه کردن عضو جدید به تاپل

برای اتصال دو تاپل به هم از عملگر + (جمع)  استفاده میکنیم. در این حالت مقادیر دو تاپل در کنار هم قرار میگیرد و یک تاپل جدید ایجاد می کند. مانند نمونه:

tuple1 = ( “Ali” , “sara” , “reza”)
tuple2 = ( 13  , 67 , 25 )
tuple3 = tuple1 + tuple2
print (tuple3)

خروجی:

Ali  sara  reza  13   67   25

امیدوارم مطلب برایتان مفید بوده باشد. وب سایت درسمن یک دوره رایگان آموزش پایتون منتشر کرده است که تمامی مباحث بطور کامل تدریس شده است جهت یادگیری می توانید از فیلم آموزشی این دوره استفاده کنید.

آموزش لامبدا Lambda در پایتون

تعریف لامبدا

در این پست به آموزش لامبدا در پایتون خواهیم پرداخت پس همراه ما باشید. لامبدا یک روش ساده برای تعریف تابع است. این تابع برای تعریف تابع های کوچک یکبار مصرف که تابع اصلی بسیار بزرگ و حجیم است استفاده می شود.

نکته: تابع های لامبدا ناشناس هستند برای همین لازم نیست نامی برایشان تعیین کنیم. در واقع وقتی برای مدت کوتاهی به یک تابع نیاز داریم از تابع لامبدا استفاده می کنیم. توابع عادی با کلمه کلیدی def در پایتون تعریف میشوند اما توابع ناشناس با کلمه کلیدی لامبدا تعریف می شوند.

ساختار تعریف لامبدا

Lambda arguments: expreeion

برای درک مفهوم لامبدا یک مثال در ادامه خواهیم داشت.

X= lambda a,b : a*b
Print(x(2,5))

خروجی:

10

نکته: توابع لامبدا می تواند چندین آرگومان داشته باشند اما فقط یک عبارت برگردانده می شود.

نکته: توابع لامبدا همراه با توابع توکار مانند ()filter و()map و...استفاده می شود.

نکته: در پایتون معمولا از لامبدا به عنوان آرگومان برای تابع مرتبه بالاتر استفاده می گردد.

تابع لامبدا با ()filter

تابع filter یک تابع و یک لیست را به عنوان آرگومان دریافت میکند. و یک لیست جدید بازگردانده  می شود. مانند نمونه:

my_list = [2,5,7,12,23,28]
new_list = list(filter(lambda x: (x%2==0) , my_list)) 
print(new_list)

خروجی:

[2, 12,28]

تابع لامبدا با ()map

تابع ()map یک تابع و یک لیست دریافت میکند و یک لیست جدید برمی گردد که شامل تمام موارد اصلاح شده لامبدا است. در ادامه مثالی از کاربرد این تابع برای دو برابر کردن تمام موارد موجود در لیست را آورده ایم.

my_list = [2,3,5,7,12,20]
new_list = list(map(lambda x: x*2 , my_list)) 
print(new_list)

خروجی:

[4,6,10,14,24,40]

نکته: در توابع لامبدا امکان چند عبارت را ندارد به همین دلیل میتوانیم دو تابع لامبدا ایجاد کنیم و تابع لامبدا دیگر را به عنوان پارامتر برای تابع اول فراخوانی کنیم.

دوست عزیز امیدوارم مطالب این پست برایتان مفید بوده باشد برای یادگیری بیشتر این مبحث پیشنهاد می کنم به وب سایت درسمن آموزش پایتون مراجعه کنید.

تابع _init_ در زبان پایتون

متد __init__  

در این پست قصد داریم مفهوم اصلی __init__ را توضیح دهیم. در زبان های برنامه نویسی که از شی گرایی پشتیبانی میکنند یک متد وجود دارد که به آن سازنده می گویند وظیفه این متد مقداردهی اولیه شی است. اما در زبان پایتون متد __init__ اینکار رو برای ما انجام می دهد.

ساختار متد __init_

def __init__(self, [arguments])

از کلمه کلیدی def برای ساخت این متد استفاده میشود. اولین آیتم که self است به خود آبجکت اشاره میکند. علاوه بر ‌self میتوانید آرگومان‌های دیگری نیز به متد __init__ ارسال کنید. این آرگومان‌ها اختیاری هستند و میتوانید به هر تعدادی آرگومان داشته باشید.

__init__ با ارث

وراثت توانایی یک کلاس برای به ارث بردن خواص از کلاس دیگر است. در مثال زیر استفاده __init__ در وراثت را مشاهده می کنیم.

# Python program to
# demonstrate init with
# inheritance
  
class A(object):
    def __init__(self, something):
        print("A init called")
        self.something = something
          
  
class B(A):
    def __init__(self, something):
        # Calling init of parent class
        A.__init__(self, something)
        print("B init called")
        self.something = something
          
obj = B("Something")

خروجی :

A init called

B init called

فراخوانی متد __init__  برای یک کلاس والد یا فرزند را می توان تغییر داد.

__init__ یکی از متدهای رزرو شده در پایتون است. در برنامه نویسی شی گرا، به عنوان سازنده شناخته می شود. متد __init__ را می توان زمانی فراخوانی کرد که یک شی از کلاس ایجاد شود و برای مقداردهی اولیه ویژگی های کلاس به دسترسی نیاز است.

نکته: متد __init__  نمی تواند چیزی را return (برگشت دهد) کند .

نکته: نمیتوان از چند متد  __init__  در یک کلاس پایتون استفاده کرد.

نکته: داشتن متد سازنده کاملا اختیاری است.

امیدوارم مطالب این بخش را برایتان مفید بوده باشد جهت دسترسی به محتوای جامع آموزش پایتون به ادامه مطلب مراجعه کنید.

 

انواع داده های عددی در پایتون، متغییر های عددی

داده عددی

در زبان پایتون 4 نوع داده عددی وجود دارد، که در ادامه نام میبریم و توضیحاتی در مورد آنها خواهیم داد. برای تعریف عدد ساده ترین روش استفاده از متغیر است.

1. Int: شامل اعداد صحیح می باشد اعدا مثبت یا منفی بدون اعشار
2. long: شامل اعداد صحیح با اندازه نامحدود (طولانی) می باشد که یک L  در دنبال اعداد صحیح وجود دارد.
3. float: شامل اعداد اعشاری می باشد و همچنین مقادیر ممیز شناور هستند.
4. complex: شامل اعداد مختلط می باشد البته در زبان پایتون زیاد از این نوع داده استفاده نمی شود.

نکته: یک عدد مختلط شامل یک جفت مرتب از اعداد ممیز شناور است.

نکته:  پایتون اعداد صحیح بلند را با L بزرگ نمایش می دهد.

با استفاده از ()int می توانید رشته حاوی عدد را به عدد تبدیل کنید. مانند نمونه:

<<< int(“25”)
25 

نکته: با متدهای float ، int، complex می توانیم از یک نوع به نوع دیگر تبدیل می کند.

نکته: برای تبدیل نوع داده ترتیب زیر را در نظر داشته باشید. صحیح>اعشار> مختلط

عملگرهای ریاضی

عملگر	عملیات
+	جمع
-	تفریق
*	ضرب
/	تقسیم
%	باقی مانده
**	توان

برای محاسبات ریاضی از عملگر های بالا استفاده می شود ولی اگر محاسبات پیچیده تری داشتید می توانید از کتابخانه های مختلفی استفاده کنید.

نکته: کتابخانه math از پر کاربردترین کتابخانه هایی میباشد که همراه پایتون بطور پیش فرض نصب می شود.

نکته: توابع لگاریتم ()log10 ، نمایی ()exp، مثلثاتی ()cos و ()sinh  در کتابخانه math قابل دسترسی است.

نکته: از تابع random نیز یرای محاسبات ریاضی می توانید استفاده کنید.

نکته: برای برنامه هایی که نیاز به دقت بالا در اعشار دارند  می توانید از decimal استفاده کنید.

امیدوارم مباحث این پست رو دوست داشته باشید اگر قصد یادگیری بیشتر دارید میتوانید به آموزش پایتون که در وب سایت درسمن منتشر شده است مراجعه کنید یا برای دسترسی سریعتر روی ادامه مطلب کلیک کنید.

توابع دیکشنری ها در پایتون

توابع دیکشنری

در این پست قصد داریم به مفهوم دیکشنری در پایتون  بپردازیم.

مقادیر در دیکشنری می توانند از هر نوع داده ای باشند و همچنین می تواندد تکرار شوند، اما کلیدها باید از نوع تغییر ناپذیر (رشته، عدد و یا تاپل با عناصر غیرقابل تغییر) باشند و باید منحصربه فرد باشند.

ساختار ایجاد دیکشنری

می‌توان یک دیکشنری را با استفاده از تابع توکار ()dict ساخت.

# empty dictionary
my_dict = {}

دسترسی به عناصر دیکشنری

در دیکشنری از کلیدها استفاده می شود برای کلیدها می توان درون کروشه قرار دارد و یا از متد ()get استفاده کرد. تفاوت بین get و کروشه این است که هنگام استفاده از متد ()get  درصورت وجود نداشتن کلید به جای خطای  keyError   پیام none نمایش میدهد.

با توجه به مباحثی که یادگرفتیم یک مثال حل میکنیم:

my_dict = {'name':'Jack', 'age': 32}
# Output: Jack
print(my_dict['name'])
# Output: 32
print(my_dict.get('age'))
# Trying to access keys which doesn't exist throws error
# my_dict.get('address')
# my_dict['address']

که خروجی اجرای برنامه بالا به صورت زیر است:

Jack

32

None

Traceback (most recent call last):

File "<string>", line 15, in <module>

print(my_dict['address'])

KeyError: 'address'

 

حذف عناصر دیکشنری

برای حذف از دیکشنری روش های مختلفی وجود دارد که در ادامه توضیح میدهیم. با استفاده از متد ()pop میتوان عنصری مشخصی را از دیکشنری حذف کرد. این متد یک عنصر را با توجه به کلید آن حذف می کند و مقدار آن را برمیگرداند. متد ()popitem می تواند برای حذف و بازگرداندن عنصر دلخواه (کلید، مقدار) از دیکشنری استفاده میشود. اگر بخواهیم تمامی عناصر دیکشنری را حذف کنیم از متد ()clear استفاده میکنیم و برای حذف کل دیکشنری از کلمه کلیدی del  استفاده میکنیم.

نکته: Dictionary Comprehension  یک راه کوتاه برای ساخت دیکشنری از یک نوع داده قابل تکرار در پایتون میباشد.

نکته: با کمک in  میتوانیم عضویت یک کلید در دیکشنری را بررسی کنیم.  

دوست عزیز امیدوارم این پست برایتان مفید بوده باشد. اگر قصد یادگیری کاربردی و اصولی مبحث دیکشنری را دارید پیشنهاد میکنم به آموزش پایتون در ادامه مطلب مراجعه کنید.

معرفی توابع پرکاربرد مجموعه ها در پایتون

مجموعه ها

همراهان عزیز امروز به بخش مجموعه ها در پایتون قرار بپردازیم و انواع توابع پرکاربرد مجموعه ها را توضیح دهیم.

مجموعه ها ظرف هایی هستند که برای ذخیره داده هایی مانند لیست ها، تاپل ها، آرایه ها، دیکشنری ها و...استفاده می شوند.

مجموعه ها میتوانند داده هایی از یک نوع یا نوع های مختلف در درون خود نگه دارند.

اعضای مجموعه در پایتون دارای سه ویژگی هستند:

1. نامرتب: یعنی عناصر مجموعه ترتیب خاصی ندارند و همچنین مجموعه ها مانند لیست ها دارای اندیس نیستند و نمی توان به یکی از اعضای با اندیس دسترسی داشت.
2. غیر تکراری: همه ی اعضا یکتا هستند و هیچ دو عضوی با هم برابر نیستند.
3. غیرقابل تغییر: به دلیل دسترسی نداشتن به عنصر مشخص نمیتوانیم مقدار را تغییر دهیم.

ساختار تعریف مجموعه:

برای تعریف مجموعه از علامت آکولاد {} استفاده میشود و هر عضو با کاما (,) از یکدیگر جدا می شوند مانند نمونه:

my_set = {19, 87, 9, 15}

نکته: از علامت آکولاد {} بطور تنها برای تعریف مجموعه نمیتوانیم استفاده کنیم.

نکته: یکی دیگر از روش های تعریف مجموعه استفاده از سازنده ()set است.

نکته: مقدار یک عنصر با set قابل تغییر هستند. یعنی اعضای جدیدی اضافه یا حذف کنیم.

نکته: با کلمه کلیدی in میتوانیم وجود یک مقدار در set را بررسی کنیم

متدهای نوع داده مجموعه

()Add: اضافه کردن یک عضو جدید به مجموعه

()remove: حذف یک عضو از مجموعه

()copy: گرفتن کپی از مجموعه

()clear: حذف همه عناصر مجموعه

عملگرهای مجموعه

اجتماع دو مجموعه: متد ()union  ، یا عملگر |

تفاضل دو مجموعه: متد ()difference یا عملگر تفریق (-)

اشتراک مجموعه: متد ()intersection یا عملگر &

امیدوارم مطالب این پست برایتان مفید واقع شده باشد اگر قصد یادگیری بیشتر این مبحث رو دارید میتوانید به ادامه مطلب مراجعه کنید و از فیلم آموزشی مربوط به این بخش استفاده کنید. موفق باشید.

معرفی توابع رشته ها در پایتون

تعریف رشته ها

برای تعریف رشته از کوتیشن   ‘ ’یا دابل کوتیشن " " استفاده می شود. مانند نمونه:

"hello ali"
‘hello ali’

نکته: رشته ها مانند لیست ها دارای اندیس هستند.

نکته: رشته ها را میتوانیم با دستور ()print چاپ کنیم.

نکته: رشته ها را به صورت متن چندخطی می توانیم تعریف کنیم برای اینکار کافیست در ابتدا و انتهای رشته از علامت " یا ‘  سه بار استفاده کنیم. مانند نمونه:

s=”””For your programming foot, 
you can refer to the free introductory
course up to the Darsman Intermediate website”””

همان طور که گفتیم رشته ها آرایه ای از بایت هستند که کاراکترهای یونیکد را نشان می دهند. پایتون نوع داده کاراکتری ندارد و یک کاراکتر، یک رشته با طول 1 است.

برای دسترسی به عناصر رشته از براکت [] استفاده میکنیم مانند نمونه:

s=”hello”
Print(s [1])

خروجی:

e

نکته: با کمک حلقه ها میتوانیم در یک رشته پیمایش کنیم.

در ادامه عملگرها و توابع پرکاربرد رشته را بررسی می کنیم.

تابع ()len: رشته را به عنوان ورودی گرفته واندازه ی آن را بر می گرداند.

تابع ()str: ورودی را تبدیل به رشته کرده و خروجی می دهد.

عملگر +: برای اتصال دو رشته در پایتون به یکدیگر استفاده می شود.

عملگر == : برای بررسی برابر بودن دو رشته با هم استفاده می شود.(مقایسه رشته)

توابع مهم رشته

()capitalize: اولین کاراکتر را به حروف بزرگ تبدیل می کند.

()find: رشته را برای یک مقدار مشخص جستجو می کند و موقعیت جایی که پیدا شده را بر می گرداند.

()lower: یک رشته را به حروف کوچک تبدیل می کند.

()Count: تعداد تکرار کاراکتر یا کلمه ای که گرفته است را در رشته محاسبه میکند.

()Replace: برای جایگزینی یک کلمه یا کاراکتر با کلمه یا کاراکتر دیگری استفاده میشود.

()Join: برای تبدیل لیست به رشته از این تابع استفاده می شود.

نکته: متد ()find سه ورودی می گیرد که ورودی اول اجباری و دو ورودی دیگر اختیاری است. و خروجی این متد یک عدد است.

 

دوست عزیز به پایان این بخش رسیدیم ممنون بابت همراهیتون امیدوارم مطالب برایتان مفید بوده باشد برای یادگیری بیشتر پیشنهاد میکنم دوره آموزش رایگان پایتون وب سایت درسمن را مشاهده کنید و این مباحث را کاملتر فرابگیرید. جهت دسترسی سریع به آموزش پایتون به ادامه مطلب مراجعه کنید.

معرفی لیست ها و تاپل ها در پایتون

لیست

لیست ها دنباله ای از داده ها میباشد که در یک متغیر ذخیره می شوند و میتوانید در هر جایی استفاده کنید.عناصر لیست ها بصورت مرتب و قابل تغییر هستند.

ساختار تعریف لیست:

برای تعریف لیست از براکت [] استفاده می شود. و عنصر ها با کاما (,) از یکدیگر جدا میشوند. مانند نمونه:

Lst=[ “Ali” , 20 , 19.75 , ”Ahmadi” ]

نکته: عناصر درون لیست میتواند از هر نوع داده ای باشد.

نکته: در پایتون میتوانید لیست خالی نیز تعریف کنید و در ادامه برنامه مقادیری را به لیست اختصاص دهیم.

برای دسترسی به عناصر لیست با داشتن اندیس عنصر مانند نمونه دسترسی خواهیم داشت.

Lis[4]

نکته: مقدار اندیس از نوع عددی صحیح است.

شماره اندیس لیست ها از 0 شروع میشود و تا آخرین عنصر که یکی کمتر است مثال اگر 10 عنصر داشته باشیم اندیس اول صفر و اندیس آخر 9 میباشد. در ادامه مثالی را حل میکنیم که به درک این موضوع به شما کمک می کند.

لیست زیر را در نظر بگیرید.

Lst=[“sina”,”ali”,”javad”,”omid”]
Print(lst[-1])

خروجی:

Omid

نکته: در پایتون میتونیم برای دسترسی به بازه مشخصی از لیست بصورت زیر بازه را با علامت (:) مشخص می کنیم.

Lst=[‘s’,’g’,’y’,’k’,’r’,’d’,’n’,’b’,’h’]
Print(lst[3:7])

خروجی:

[‘k’,’r’,’d’,’n’]

نکته: دقت کنید وقتی بازه به صورت i:j تعریف میشود شامل عنصر i تا عنصر j-1 می باشد و عنصر j در فراخوانی آورده نمیشود.

تاپل

تاپل یک مجموعه از مقادیر به صورت مرتب و غیر قابل تغییر است. با تاپل ها می توانیم چندین مقدار از نوع داده مختلف را در یک متغیر ذخیره کنیم و همچنین عملیات هایی روی  آنها انجام دهیم.

نکته: تاپل می تواند به تعداد نامحدودی مقدار نگهداری کند.

ساختار تعریف تاپل

برای تعریف تاپل از پرانتز () استفاده می شود. و مقادیر با کاما (,) از یکدیگر جدا میشوند. مانند نمونه:

my_tuple = (190, "Ali", 7,18.65, "Ahmadi")

برای دسترسی به عناصر تاپل مانند لیست ها از اندیس استفاده میکنیم. مانند نمونه:

my_tuple = (“sina”,”ali”,”javad”,”omid”,”reza”,”karim”(
print(my_tuple[2])

خروجی

javad

دوست عزیز امیدوارم مطالب این بخش برایتان مفید بوده باشد دروب سایت درسمن این بخش بصورت کامل تدریس شده است برای دسترسی به آموزش لیست و تاپل در پایتون به ادامه مطلب مراجعه کنید.

آشنایی با مفاهیم شی گرایی در پایتون

مفاهیم شی گرایی

همان طور که در پست های قبلی به مفهوم شی گرایی اشاره کردیم در این پست قصد داریم 4 اصل اساسی پایتون را بررسی کنیم.

1. اصل اول کپسوله سازی (Encapsulation):

کپسوله سازی در زبان برنامه نویسی به معنی گروه بندی داده ها و همچنین روش هایی که بر روی این داده ها عمل میشود اشاره دارد. بسیاری از زبان های برنامه نویسی از کپسوله سازی در قالب کلاس استفاده می کنند. و اما موضوع دیگر این است که کپسوله سازی می تواند به مکانیزمی برای مخفی سازی و محدود کردن دسترسی مستقیم به اجزای خاص یک شی اشاره کند، یعنی کاربران نمی توانند به مقادیر حالت ها برای همه متغیرهای یک شی خاص دسترسی داشته باشند.

2. اصل دوم انتزاع (Abstraction):

انتزاع و کپسوله سازی مکمل هستند. به طوری که انتزاع به نحوه ارائه یک شی و رفتار آن به کاربر مربوط می شود و کپسوله سازی روشی است که به ایجاد آن تجربه کمک می کند. انتزاع، مدیریت پیچیدگی با پنهان کردن جزئیات غیر ضروری از کاربر است.در انتزاع با توجه به نیازمان فقط مواردی که میخواهیم قابل مشاهده باشد را بیان می کنیم و مواردی که از نظر ما مهم است و نباید قابل مشاهده باشد را ذکر نکرده تا پنهان بماند.

 

3. اصل سوم وراثت (Inheritance):

 بعضی اوقات که نیاز به کلاس داریم ممکن است ساخت آن از ابتدا ضروری نباشد اگر در کلاسی شبیه کلاسی که میخواهیم بسازیم بودیم  می توانیم از وراثت استفاده کنیم. با مثال وراثت را توضیح میدهیم پدر و فرزندی را  در نظر بگیرید هر پدر مشخصات فردی به خصوصی دارد فرزند او می تواند همه خصوصیات او را به ارث ببرد و خصوصیتهای دیگری نیز داشته باشد که پدرش ندارد. حالا اگر در کلاس پدر تغییری ایجاد کنیم به طور خودکار کلاس های فرزند نیز از آن تاثیر میگیرند.

 

4. اصل چهارم چندریختی (polymorphism):

چندریختی به معنی داشتن شکل های مختلف است. چندریختی به دو صورت پیاده سازی میشود. 1- استفاده از متدهایی که هم نام هستند ولی پارامترهای ورودیشون در تعداد، نوع و ترتیب متفاوت است. 2- بازنویسی متدی از کلاس اصلی در کلاس هایی که ازش ارث بردن.

 

دوست عزیزم امیدوارم این 4 اصل اساسی در شی گرایی را به خوبی یادگرفته باشید در پست های بعدی به توضیحات کامل تر از هر کدام میپردازیم. وب سایت درسمن یک آموزش رایگان از مقدماتی تا متوسط از آموزش پایتون منتشر کرده است برای یادگیری بیشتر میتوانید به ادامه مطلب مراجعه کنید.

شی گرایی در پایتون

شی گرایی 

برنامه نویسی شی گرا یک نمونه برنامه نویسی است که بر مفهوم کلاس ها و اشیا تکیه دارد.این روش در بسیاری از زبان های برنامه نویسی استفاده میشود مثل: سی شارپ ، جاوا، پایتون و...

در این پست میخواهیم به مبحث شی گرایی در پایتون بپردازیم و در پست های بعدی به مفاهیم واصول شی گرایی خواهیم پرداخت پس همراه ما باشید.

شی گرایی در پایتون برای ساخت کدهای قابل استاده ایجاد می شود که با مفهوم DRY شناخته می شود به این معنی است که کاری که یکبار انجام شده نباید دوباره تکرار شود.استفاده دوباره از کدها در پایتون یکی از مهم ترین روش های اصل مهندسی نرم افزار میباشد که این مفهوم در 4 اصل در شی گرایی پایتون میباشد که در ادامه به این چهار اصل اساسی میپردازیم.

1. کپسوله سازی (Encapsulation)
2. انتزاع (Abstraction)
3. وراثت (Inheritance)
4. چندریختی (polymorphism)

کلاس چیست؟

در یرنامه نویسی شی گرا کلاس قالب کد نویسی برای ایجاد اشیا است. کلاس مقادیر اولیه را برای وضعیت و پیاده سازی توابع فراهم می کند. در کلاس مجموعه ای از خصوصیات و متدها تعریف می شود.

شی چیست؟

شی در برنامه نویسی شی گرا یک نمونه از کلاس میباشد. شی یک نوع داده انتزاعی است که توسط یک برنامه نویس ایجاد می شود. یک شی میتواند چندین خصوصیت و چندین متد داشته باشد.

اجزای کلاس در برنامه نویسی شی گرا:

1. خصوصیت ها: در شی گرایی، کلاس و اشیا داری چند صفت هستند.
2. سازنده : متد خاص از یک کلاس در برنامه نویسی شی گرا است که یک شی تازه ایجاد شده از آن نوع را مقداردهی اولیه می کند.
3. متدها (توابع) : متد ها شبیه تابع در برنامه نویسی رویه ای هستند که در داخل کلاس تعریف میشود. متد عملیات را روی اشیای کلاس انجام می دهند.

 

امیدوارم مطالب این پست را دوست داشته باشید برای یادگیری بیشتر میتوانید به ادامه مطلب مراجعه کنید.